Buccellarius

Buccellarius
Buc|cel|la|ri|us
[buktsɛ...] der; -, ...rii
<aus spätlat. buccellarius, eigtl. »Kommissbrotesser«, zu buccella, lat. buccea »Bissen, Happen«;
urspr. vermutlich ein Spitzname, da die Soldaten von ihrem Herrn beköstigt u. ausgerüstet wurden>:
1. Gefolgsmann, Söldner im Dienste eines Grund- od. Feldherrn in spätrömischer, westgotischer u. byzantinischer Zeit.
2. Angehöriger einer byzantinischen Elitetruppe im 7. Jh.

Das große Fremdwörterbuch. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • BUCCELLARIUS — recentioris aevi Scriptotibus dictus est, qui priori aetate Scurra, corpore Custos, Domesticus, Protector Ptincipis, Adsecula, Agaso; Graecisque ὁ παραμένων, qui semper stat ad Domini iussa paratus nec ab eius latere absistit, appellatus est. Sic …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Bucelario — (del lat. «buccellarĭus») 1 m. *Soldado *bizantino de cierta clase. 2 Entre los visigodos, hombre libre que se sometía voluntariamente a la dependencia de un magnate al que prestaba algunos servicios y del que recibía algunas tierras para… …   Enciclopedia Universal

  • Buccella — (lat.), 1) Mundbissen; 2) Proviant der Soldaten; daher Buccellarĭus, Proviantaustheiler …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Brötling, der — Der Brötling, des es, plur. die e. 1) An einigen Orten, z.B. in Franken, derjenige Schwamm, welcher sonst auch Brätling genannt wird. S. dieses Wort. Brötling ist entweder eine verderbte Aussprache dieses Wortes, oder der Schwamm hat diesen… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Schmarotzer, der — Der Schmarotzer, des s, plur. ut nom. sing. derjenige, welcher sich ungebethen da einfindet, wo er umsonst essen oder schmausen kann, und in engerer Bedeutung, welcher eine Fertigkeit in dieser Art des Zudringens besitzet. Schmarotzer liefen… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • AGASO — nomen servi. Horat. l. 2. Serm. Sat. ult. Si patinam pede lapsus frangat Agaso. Agasonem equidem nomen servi esse fateor, sed appellativum hôc locô, non proprium. Festus: Agasones, equos agentes, i. e. ducenter, Sumitur autem locô praedictô pro… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BUCELLARII — Graece Βουκελλάριοι, in Constit. Leonis et Anthemii Impp. l. sin. cod. ad l. Iul. de pub. Suidae sunt Ἑλληνογαλάται, Gallo Graeci, Alciato Equites in exercitu Romano, quibus Magister Militum per Orientem praeerat, in Iuniores et Seniores divisi,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PANIS — I. PANIS διαιωνίξων dicebatur quem unusquisque totô aevô percipiebat, et posteris suis transmittebat. Talis ille, quem Aurelianus erogavit apud Vopisc. loc. cit. Item quem popularibus suis, Antiochensibus civibus, distribui instituisse, atque eam …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SATELLES — in Glossis Graeco Lat. Βασιλικοῦ σώματος φύλαξ, Imperatorii seu Regii corporis custos. Solebant enim illi Regium solium circumdare et Principis latus tueri. Unde Stat. Theb. l. 2. v. 384. de Etheocle, Ibi durum Etheoclea cernit Sublimen solio,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • βουκελλάριοι — βουκελλάριοι, οι (Μ) ονομασία μισθοφορικού στρατιωτικού σώματος που το συγκροτούσαν βυζαντινοί και ξένοι στρατιώτες και προσέφερε τις έμμισθες υπηρεσίες του στον στρατό της Αυτοκρατορίας ή σε μεγάλους γαιοκτήμονες. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. buccellarii …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”